τᾷ Δάματρι IG 5(2).266
(Mantinea, i B.C.): [dialect] Dor. [full] ἱᾰριτεύω GDI5117 (Crete, iv/iii B.C.), 4841 ([place name] Cyrene): [tense] pf. part.ἱαριτευωκότες Abh.Berl.Akad.1925
(5).7 (ibid.): later [full] ἱερειτεύω GDI4842 (ibid.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
ιεριτεύω — ἱεριτεύω και ἱερειτεύω, δωρ. τ. ἱαριτεύω (Α) ιερατεύω*. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιερός, αναλογικά προς το πολιτεύω*] … Dictionary of Greek
ιερειτεύω — ἱερειτεύω (Α) βλ. ιεριτεύω. [ΕΤΥΜΟΛ. Μτγν. και θεσσαλ. τ. τού ιεριτεύω*] … Dictionary of Greek
ιαριτεύω — ἱαριτεύω (Α) (δωρ. τ.) βλ. ιεριτεύω … Dictionary of Greek
ιερός — ή, ό, θηλ. και ά (ΑΜ ἱερός, ά, όν και ἱερός, όν, Α ιων. και ποιητ. τ. ἱρός, ή, όν, δωρ. τ. ἱαρός, αιολ. τ. ἶρος και ἴαρος) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον θεό ή στη λατρεία του και γενικά στη θρησκεία, άγιος, όσιος (α. «ιερό ευαγγέλιο» β.… … Dictionary of Greek
συνιεριτεύω — Α συνιερατεύω*. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ἱεριτεύω «είμαι ιερέας»] … Dictionary of Greek
